Jakie są kolory tras i oznakowania szlaków narciarskich w Polsce? Najważniejsze informacje

W Polsce kolor trasy pozwala dowiedzieć się m.in. jaki jest kąt nachylenia stoku, czy ukształtowanie terenu. Inne trasy powinni wybierać amatorzy, a inne osoby bardziej zaawansowane. Sprawdźmy, jak wybrać trasę na narty, jakie znaki można spotkać w trakcie szusowania, oraz jak bezpiecznie uprawiać sporty zimowe.   

Jakie oznakowanie tras narciarskich stosujemy w Polsce?  

W Polsce do oznaczenia tras narciarskich stosujemy cztery kolory. Zielone trasy są najmniej wymagające, trasy niebieskie i czerwone uchodzą za trudniejsze. Czarne natomiast – są zdecydowanie najtrudniejsze. Poniżej szczegółowa charakterystyka.  

• Trasy oznakowane na zielono. Są idealne dla osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z szusowaniem. Są przyjazne również dzieciom – na trasach zielonych nie można nabrać niebezpiecznych prędkości. Zwykle nie spotyka się tam doświadczonych narciarzy ani snowboardzistów. Średnie nachylenie tras zielonych to ok. 9° (maksymalnie 12°).  

• Trasy oznakowane na niebiesko. To trasy trudniejsze niż zielone, jednak nadal odpowiednie dla osób początkujących. Sprawdzą się też u narciarzy, którzy preferują spokojną jazdę lub chcą doskonalić swój styl w bezpiecznych warunkach. Z tras niebieskich mogą korzystać dzieci, jednak należy zadbać o ich odpowiednie przygotowanie techniczne. W praktyce większość średnio doświadczonych narciarzy, szusujących raz w roku przez kilka dni, wybiera właśnie trasy niebieskie. Stopień nachylenia tras niebieskich wynosi ok. 10-12° (maksymalnie 17°). 

• Trasy oznakowane na czerwono. Trasy czerwone przeznaczone są dla osób bardziej zaawansowanych. Zwykle wybierają je narciarze z doświadczeniem. To trasy dla osób, które wiedzą, jak poradzić sobie z ewentualnymi wyzwaniami, upadkami i wysoką prędkością. Średnie nachylenie tras czerwonych to ok. 12-16°, (maksymalnie 22°).  

• Trasy oznakowane na czarno. To opcja dla najbardziej doświadczonych narciarzy i snowboardzistów. Na trasach czarnych mogą pojawić się niespodziewane ostre zakręty, dołki, czy grudy lodu. Dobry sprzęt narciarski, który poradzi sobie z tego typu trudnościami, może być niezbędny. Trasy czarne powinny wybierać wyłącznie osoby pewne swoich narciarskich umiejętności i doskonale wyposażone. Średnie nachylenie tras czarnych to ok. 16° (maksymalnie 28°). 

Jakie znaki można spotkać na szlakach narciarskich?  

Wiedza o tym, co znaczą kolory, którymi oznakowano trasę narciarską, jest kluczowa. To jednak nie wszystko. Każdy narciarz, który do swojej zimowej przygody podchodzi odpowiedzialnie, powinien również wiedzieć, jakie znaki można spotkać na szlakach narciarskich.  

Na szlakach możemy zaobserwować cztery rodzaje znaków: zakazu, nakazu, ostrzegawcze i informacyjne. Z ich interpretacją z pewnością nie będą mieli najmniejszego problemu kierowcy. Znaki te do złudzenia przypominają drogowe.  

• Znaki informacyjne można spotkać mniej więcej co 200 metrów. Informują szusujących o tym, ile jeszcze zostało do końca. Przypominają też numer trasy. 

• Znaki ostrzegawcze ostrzegają przed potencjalnymi niebezpieczeństwami. Do niebezpieczeństw na trasach należą m.in. zwężenia, skrzyżowania z inną trasą, wyciągiem, drogą, czy ratrakiem, a także możliwość wypadnięcia z trasy, czy szczeliny. Znaki mogą ostrzegać również o możliwości wystąpienia lawiny.  

• Znaki nakazu – jak sama nazwa wskazuje – nakazują narciarzowi poruszać się w określony sposób. Mogą nakazywać np. skręcić w prawo lub w lewo.  

• Znaki zakazu wskazują, jakie czynności na stoku są zakazane. Zakazy obejmują m.in. jazdę poza trasą, wyprowadzanie zwierząt, zjazdy na sankach, czy palenie tytoniu.  

Znaki na trasach narciarskich zasadniczo wyglądają podobnie w większości krajów.  

Jak wybrać trasę na narty? 

Wybór trasy na narty może sprawiać trudności, szczególnie osobom, które na stok wybierają się po raz pierwszy. Warto więc podejść do tego zadania odpowiedzialnie – i nie stawiać sobie zbyt wysokich oczekiwań od samego początku swojej przygody z szusowaniem.  

Osoby zupełnie początkujące powinny najpierw wypróbować trasy zielone, które stopniowo będą zamieniały na niebieskie. Osoby bardziej zaawansowane mogą zdecydować się na trasy czerwone. Doświadczeni narciarze, którym niestraszne upadki i niespodzianki na trasie – mogą wypróbować trasy czarne.  

Przy wyborze trasy dla siebie warto więc: 

• rzetelnie i szczerze ocenić swoje umiejętności,  

• wziąć pod uwagę doświadczenie, 

• rozważyć swoją wiedzę na temat narciarstwa oraz obycie ze sprzętem narciarskim, 

• zastanowić się, czy jesteśmy gotowi na nieprzewidziane sytuacje na stoku, w tym niespodziewane zakręty, czy szczeliny, 

• ocenić swój sprzęt narciarski – ten najbardziej podstawowy może nie wystarczyć na najtrudniejszych trasach.  

Warto również zastanowić się, jakie są nasze indywidualne preferencje. Czy wolimy jazdę relaksacyjną, czy szybsze tempo? Czy będziemy w stanie zachować zimną krew, jeśli na stoku coś nas zaskoczy? Odpowiedzi na wszystkie te pytania pozwolą wybrać trasę, która zapewni nie tylko przyjemność z jazdy, ale również to, co najważniejsze  – bezpieczeństwo.  

Bezpieczna jazda na nartach – o czym pamiętać? 

Na stokach narciarskich panują określone zasady – nie jest tak, że każdy narciarz może stosować własne. Fédération Internationale de Ski ustaliła 10 zasad, które obowiązują narciarzy i snowboardzistów na całym świecie. Są to tzw. zasady FIS. Dotyczą one zagadnień takich jak: 

1. Wzgląd na inne osoby. Nie można szusować w sposób, który stwarzałby jakiekolwiek zagrożenie dla innych użytkowników stoku.  

2. Kontrola prędkości i sposobu jazdy. Narciarze muszą dostosowywać prędkość do swoich umiejętności, trasy, natężenia ruchu i warunków atmosferycznych.  

3. Wybór kierunku jazdy. Osoby nadjeżdżające z tyłu powinny wybrać tor jazdy w sposób niezagrażający osobom nadjeżdżającym przed nimi. 

4. Wyprzedzanie. Wyprzedzać można z góry i z dołu oraz z prawej i lewej strony. Każdorazowo jednak trzeba pozostawić taki odstęp, aby inni narciarze i snowboardziści, mogli poruszać się swobodnie i wykonywać manewry.  

5. Wjeżdżanie. Każdy narciarz lub snowboardzistwa, który rozpoczyna jazdę lub włącza się do ruchu po zatrzymaniu, musi sprawdzić górę i dół trasy.  

6. Zatrzymanie. Na stoku nie powinno się zatrzymywać się w sposób gwałtowny, oraz na wąskich odcinkach o słabszej widoczności. Jeśli w takim miejscu dojdzie do upadku, należy je szybko opuścić.  

7. Podchodzenie i schodzenie. Pieszo należy poruszać się poboczem trasy.  

8. Stosowanie się do znaków narciarskich. Użytkownicy stoków muszą stosować się do znaków i sygnalizacji.  

9. Udzielanie pomocy w razie wypadku. W razie wypadku każdy narciarz lub snowboardzista ma obowiązek udzielenia pierwszej pomocy osobie, która tego potrzebuje. 

10. Ujawnienie tożsamości. Każdy, kto bierze udział w wypadku na stoku, jest jego sprawcą, lub staje się świadkiem, ma obowiązek podania swoich danych osobowych.  

Zasady korzystania ze stoków narciarskich zmodyfikowała pandemia COVID-19. Aktualnie, oprócz stosowania się do zasad FIS, warto również pamiętać o  standardowych procedurach bezpieczeństwa, które uchronią nas przed zakażeniem. Na wyjazd narciarski warto zabrać ze sobą jednorazowe maseczki i żel do dezynfekcji dłoni.

Należy w miarę możliwości unikać dotykania oczu i nosa w miejscach publicznych. Warto wybierać stoki mniej zatłoczone, lub chociaż – nie szusować w porach dnia, w których stok jest najbardziej oblegany. Każdy narciarz powinien również stosować się do zasad bezpieczeństwa określonych przez konkretne ośrodki narciarskie. 

Jak wybrać ubezpieczenie na narty?  

Bardzo ważnym elementem przygotowań do wyjazdu na narty jest zakup odpowiedniego ubezpieczenia narciarskiego – również na wypoczynek w Polsce.   

Każdy narciarz wie, że narty to piękny, ale również niebezpieczny sport. Warto więc zaopatrzyć się w dobrą polisę, aby nie ponosić nie tylko nieprzyjemnych skutków zdrowotnych, ale również – finansowych. Ubezpieczenie narciarskie zapewni wypłatę odszkodowania poszkodowanemu w wypadku narciarzowi lub snowboardziście. 

Polisa na wyjazd na narty w Polsce powinna uwzględniać ryzyka takie jak:  

• NNW. Dzięki temu elementowi ubezpieczenia, towarzystwo wypłaci procent z sumy gwarantowanej określonej na polisie, jeśli narciarz dozna uszczerbku na zdrowiu. Ma zastosowanie, gdy np. narciarz złamie rękę, zwichnie kostkę na skutek upadku na stoku lub dozna innego uszczerbku w trakcie szusowania.  

• Koszty leczenia i rehabilitacji. Za sprawą tego ryzyka, koszty leczenia i rehabilitacji ubezpieczonego w placówkach prywatnych, pokryje ubezpieczyciel. W popularnych kurortach narciarskich – w sezonie wysokim – uzyskanie jakościowej pomocy na NFZ może być bardzo trudne. To ryzyko może mieć więc ogromne znaczenie praktyczne i znacznie ułatwić uzyskanie pomocy w trudnej sytuacji. 

• Koszty ratownictwa. Dzięki nim towarzystwo ubezpieczeniowe pokryje  koszty niezbędnych akcji ratowniczych lub poszukiwawczych prowadzonych przez wyspecjalizowane służby ratownicze w celu ratowania życia lub zdrowia narciarza.  

• OC i OC sportowe. Dzięki OC, w razie wyrządzenia przez ubezpieczonego szkody osobie trzeciej lub należącemu do niej mieniu, koszty pokryje ubezpieczyciel. OC sportowe działa tak samo, tylko w warunkach uprawiania sportu. Ubezpieczyciel pokryje koszty np. zniszczenia cudzego sprzętu sportowego na skutek niefortunnego zderzenia na stoku.  

Narciarze wybierający się na urlop w Polsce mogą też zdecydować się na rozszerzenia ochrony, m.in. o ubezpieczenie sprzętu sportowego. Może być bardzo przydatne, jeśli zabieramy na wyjazd własny, kosztowny sprzęt narciarski. Ubezpieczenie sprzętu sportowego zapewni ochronę przed jego kradzieżą, zgubieniem lub zniszczeniem.

Na tej samej zasadzie można ubezpieczyć również bagaż. Ponadto, w ramach dodatku do polisy, można rozważyć także ubezpieczenie od zwrotu kosztów w przypadku rezygnacji lub wcześniejszego powrotu z podróży.  

Cena dobrej polisy ubezpieczeniowej na wyjazd na narty w Polsce z pewnością nie zrujnuje portfela narciarza. Np. w ofercie towarzystwa Uniqa możemy znaleźć ofertę, w której koszt ubezpieczenia narciarskiego rozpoczyna się już od 2 zł za jeden dzień ochrony. Poniżej propozycja towarzystwa Uniqa.  

Ofertę Uniqi – jak również kilkadziesiąt innych propozycji na narciarskie wyjazdy zagraniczne – można wyszukać przy pomocy naszej porównywarki ubezpieczeń turystycznych. Każdy narciarz lub snowboardzista znajdzie propozycję odpowiadającą swoim potrzebom i możliwościom finansowym.